Masz na imie Justine - Tematyka sprzedazy kobiet jest bardzo trudna do pokazania. Z jednej strony musimy pokazac niewyobrzalne cierpienie i przy tym nie zrobic filmu ktory epatuje przemoca i seksem. Tylko wlasnie czy ma nie epatowac? Czy da się pokazać niewyobrazalny bol bez przemocy i seksu? Czy moze wlasnie widz, ma odwracac glowe podczas takich scen, ma czuc sie niekomfotowo podczas seansu? Cala historia typowa - biedna dziewczyna poznaje kolege z lat mlodozienczych, ktory wyjechal do tzw. "raju". Postanawiaja razem wyjechac na wakacje do rodzicow chlopaka Niemczech. Niestety po drodze okazuje się,że chlopak sprzedal ja alfonsowi. I tutaj zaczyna sie gorsza czesc filmu. Do mnie pomimo swietnej gry Cieslak, to cierpienie nie przemowilo. Za malo skupili sie na odczuciach bohaterki, a za duzo na wszystkim do okola. Kolejnym zarzutem jest to,ze niestety sprzedane kobiety cierpia o wiele bardziej niz bylo to pokazane.